Welkom in de realiteit
Moet ik liegen en zeggen dat het goed komt?
Gepubliceerd: 6 november 2020
Beste Wills: Mijn vader woont in een verpleeghuis, is heel ziek (geen corona) en zal over niet al te lange tijd overlijden. Mijn moeder – nog gezond en thuis – heeft het hier erg moeilijk mee en is zo verdrietig.
Ikzelf ben manager in een gezondheidsinstelling en doe wat ik kan in deze tijden. Ik hou van mijn werk maar nu is het zwaar, niet wetende wat er nog gaat komen en tegelijk alles voorbereiden voor het worst-case scenario. De gesprekken met mijn moeder over de beperkte bezoekregeling, het misschien geen afscheid kunnen nemen van mijn vader als het zover is, zijn in-en-in verdrietig. Of dat ze hem straks maar met een paar mensen mag begraven.
Ik begrijp haar grenzeloze verdriet en voel precies hetzelfde als zij. Ik vermoed dat ze van mij wil horen dat het wel goed gaat komen maar dat kan ik niet. Ik kan niet liegen en zeggen dat het wel in orde zal komen vóór die tijd terwijl ik dagelijks de statistieken doorkrijg waaruit blijkt dat het voorlopig nog helemaal niet in orde komt.
Ik weet niet eens goed wat ik aan jou vraag, Wills, maar ik heb het gevoel dat mijn moeder teleurgesteld is in mijn antwoorden. Hoe doen andere mensen dat als ze weten wat de realiteit is maar iemand anders blijft hopen op een wonder?
Beste Reality Check: Het spijt me voor je dat je van zoveel kanten slecht nieuws krijgt. Helaas, kan je bij voorbaat al zeggen: ook van mij. Vroeger of later worden we allemaal data op een statistiek, de vraag is hoe en wanneer. We zeggen vaak ‘het komt wel goed’ niet op basis van de kennis die we hebben, maar op basis van het wonder waar we op hopen. Voor wat het waard is.
Jouw taak is, nu aan jou gevraagd wordt om ondersteunende woorden, een vorm van troost bieden zodat je moeder zich minder wanhopig voelt. Begin met de omvang van het verdriet met haar te delen: “Ik begrijp ‘t en ik ben er ook kapot van. Dit is zo erg. Het spijt me dat ik het niet beter kan maken voor je.”
Vervolgens kun je beloven wat je wél kunt doen: dat jij (en andere gezinsleden?) en je moeder hier samen doorheen zullen komen, misschien niet altijd in elkaars nabijheid maar wel emotioneel betrokken; dat jullie allemaal veel van elkaar gehouden hebben en dat altijd zullen doen, dat er een tijd zal komen dat jullie een mooie herdenkingsbijeenkomst zullen houden.
Nee, ‘het’ komt niet goed, maar met jullie als individuen en als gezin komt het wel goed, als er gerouwd kan en mag worden en als je de tijd gegund wordt aan jullie man en vader te denken zonder de pijn van de huidige omstandigheden, met mooie en minder mooie herinneringen, geluk en liefde. Sterkte.
Samen praten met Wills in Amsterdam of Broek op Langedijk? www.beter-samen.nl