Wante
Ja, ‘t benne twei verskillende.
Gepubliceerd: 7 februari 2023
Neêltje skaast met de hêle buurt op ’t ois. Moeder heb heur nekkies ombonden en vader brocht ’r op zoin reg nei sloôt.
Nei ’n toidje zitte de skaase alweer los en Neêltje kregt de riempies niet zô strak vast as moeder. ’n Buurjoôn perbeert ’t naggeres, maar nei, ’t wul gien meer. De skaase worre an de walkant loid en ze gaat lekker glisse. Met ’n anloup van de kant of, glist ze over de hele sloôt heen en wupt zô an de are kant weer op ’t waltje. D’r neus begint ervan te loupen. De wante moete uit, aars ken ze d’r zaddoek niet pakke.
Ze heb twei stel wante over mekaar an, omdat die rooie zô dun benne en ’r ok nag ’n gat bai d’r duim zit. Over d’r linker rooie want zit nag ’n bruine en over de are, an ’r rechterhand, zit nag ’n swarte.
Ja, ‘t benne twei verskillende. Dat komt, omdat ze lesten ien want strooid heb. Moeder poeperde toe nag wel pittig. Maar Neêltje wul gien wante, die,met ’n touw d’r an, deur d’r mouwe gane. Ze is gien klointje meer!
De wante benne goed deurstopt en gane al heêl wat jare mee. Ze houwe Neêltjes hande meistens goed warm. Al heb ze sneêuwballe gooid, worre de wante nat. Ja, den raakt ’t over met de goin.
Ze kregt ’t nou trouwens hillegaar koud. Neêltje pakt ’r boeltje en gaat op huis an. Heur wante en skaase loit ze op ’n krant achter de kôlekachel. Tjôh, wat heb ze kouwe hande!
‘Doen ze maar effies onder de kraan,’ zoit moe.
Dat loikt wel te helpen. Maar den beginne ze te tintelen. Ze moet ’r temet van peêuwe. Man, wat doet dat zeer!
‘Kom maar,’ zoit vader, ‘eerst effies beuke.’
As dat niet genog holpen heb, moet ze d’r hande onder d’r arme douwe. Onderhand wroift vader d’r lekker warm en is ze rap over pokke en mazele heen.
Murgen gaat ze weer!
Trudy Schouwe-Schouten, Wognum
Lid van skroiversgroep Langedoik