PLOOIBAAR.
Sommige mensen kunnen hun leven zo goed plooien, dat er geen strijkbout aan te
pas komt. Anderen bewegen zich als krakende wagens op hun levenspad voort. Nog
weer anderen hebben er baat bij om met alle winden mee te draaien, terwijl nog
weer anderen aan de kant van de weg het geheel aanschouwen. En als je aan een
willekeurig iemand vraagt wat op hem van toepassing is, kijk dan niet vreemd op
wanneer de wenkbrauwen worden opgetrokken. Waar ik eigenlijk op doel zijn
mensen die deel uitmaken van het ‘volk van politici.’ Want dat dit een eigengereid
volkje is, ook daar kan ik me geen buil aan vallen.

Neem nu de tijd van bijvoorbeeld goede voornemens. Iedere partij probeert door
slogans de mensen over te halen om heel daadwerkelijk te gaan stemmen. Maak
links de grootste, terwijl een andere partij het heeft over een linkse wolk. Illusies
schijnbaar een hoofdrol gaan spelen, terwijl de meeste dromen op bedrog eindigen.
Tenminste, wanneer je een gevallen zanger citeert. Maar ook dat is een zijspoor,
wat niet voor iedereen toegankelijk is. Want stel je nu eens voor dat…

Sommigen vallen niet te kreuken, anderen laten zich onder de tafel met geld
verleiden en derden doen vaak alsof ze nergens iets van wisten. Las een verhaal
van een persoon die, ondanks dat hij dyslectisch is, omtrent de
toekomst van onze eerste man in Nederland in 2050. Op dat moment is hij terecht
gekomen in een zorginstelling waar hij, op 85 jarige leeftijd verblijft. Hij draagt
een 48-uur-luier omdat er te weinig zorgpersoneel voor handen is. ‘Het
vergrijzings-probleem wordt hiermee redelijk plastisch beschreven. Er is een tekort
aan vakmensen omdat die allemaal pensioneren. Ik volg de politiek, al word ik het
gekonkel zat. Het land is compleet onbestuurbaar geworden, en dat baart me grote
zorgen’, stelt Jan van Tienhoven in Vrij. De weekend bijlage van het Noord-Hollands Dagblad.
Dat ik juist dit gedeelte citeer heeft geen andere reden dan dat deze Jan heeft
geleerd om te woekeren met talenten. En om het geheel nog wat duidelijker te
verwoorden stelt hij dat dyslexie een ander denkpatroon heeft, onder andere anders
dan politici. Dat zijn allemaal Alfamannetjes. Ik ben goed in cijfers. Het gaat om
creativiteit, innovatie en ondernemerszin. Uitvoeren wat er in je hoofd zit.
Woorden die mij aanspreken. Mensen zoals jij en ik die met hun gedachten andere
sporen volgen dan de gangbare. Plooibaar, gangbaar en rekbaar. Buigzaam indien
nodig en breekbaar als het niet anders kan. Getuigen van goede wil en niet te
beroerd zijn om het gemeenschappelijke belang bovengeschikt te maken aan het
individuele belang. Klaar staan voor de ander want het fenomeen van heb ‘uw
naaste lief gelijk uzelve’, was het leitmotiv. En dat plooien dan niet gladgestreken
worden, maar als plooibaar zijn op te lossen. Rimpels die wijzen op wijsheid.

IkWik