Nuwskierig
Siem de Haan was een van de grondleggers van Skroivendevort en is in 2015 overleden
Gepubliceerd: 17 maart 2023
Een mens is nuwskierig, dat wete we wel
en zelle dat ok nooit vergete.
Maar sommige binne nuwskierig in ’t groôt,
zôas lest een kirrel, hai hiette Dries Boôt,
want Dries wou nou echt álles wete.
Hai weunde zewat an het end van ’t durp,
dat hai zat, zel ’k maar zegge, het veerste,
maar Dries die was altoid bedat bai de weg
met z’n ore woid open en ’t is net zô ik zeg:
hai wist alle nuwtjes ’t eerste.
Al ’t volk dat voorbai ging dat keek ie ok nei,
hai zou er nooit ientje vergete:
‘Wie is dat? Oh, Truus Bakker, die gaat nei d’r broer!
Nôh, wat moet Gert Plak met die wagen met voer?’
Hai had soms gien toid om te eten.
Hai was welders met z’n astrante gevraag
bai mense de deur meist uit joegen,
want kwam er een huis of bedroifie te koop,
den ging ie betaaie gewoôn an de loop
om te horen wat of z’ er voor vroege.
En kwamme d’r soms mense bai hem in huis,
dat beurde temet alle dage,
den zoide z’n vrouw welders: ‘Ho maar, oud woif,
je vrage die mense ’t hemd van d’r loif!’
want Dries die ging deur, hai blééf vrage!
Dat ie doôd ging, temeste deer leek het wel op,
want je zou er gien cent meer voor geve,
toen lichtte z’n oge nag ien keertje op
en hai zoide heêl zacht, met een groins op z’n kop:
‘Straks weet ík wat ’r komt nei dut leven.’
Siem de Haan, Heerhugowaard
Siem was lid van skroiversgroep Veenhuizen