Nei Center Parcs
Skroivendevort
Gepubliceerd: 30 oktober 2024
‘Gaan jij ok mee met oôs?’ vroeg Ria.
‘Nei Center Parcs gane we toe.
Wai zouwe ’t merakel vinde,
en nou gien nei zegge, ’oor moe.
Neem jij de joôs den in je oto?
Dat loikt moin echt ’n goed idee,
want alletwei de bazzeroete
die wulle graag met oma mee.’
Nei, oma had niks te kerdiezen,
heb ok maar gauw ’n badpak kocht.
Dat zai deer naggeres om uit most,
dat had ze eerlek gien meer docht.
’t Park dat had ’n snokker swumbad,
met ’k weet niet wat d’rop en d’ran:
met glaaibane en stroomversnellings,
en ok zelfs nag ’n sudderpan.
Dat oma die ging mee te swummen.
Vezelf, ze dee ’t voor de joôs.
Ze spoelde deur de stroomversnelling,
ze kwam onder de waterhoôs.
En as ’n bakvis van braaf voiftien
gliste ze van de glaaibaan of.
’t Golfslagbad deer zat ze ok in,
de joôsies vonde oma tof.
Ik ben den wel ’n toffe oma,
zô docht ze, nei ’n dag of wat.
Maar dut kost jare van m’n leven,
’k zel bloid weze al hew ’k ’t had.
Ze had de joôs weer in heur oto,
toedat ze trug op huis an reed.
Vedaag gien water en gespatter,
wat oma hillegaar niet speet.
En dat ze thuis ware, zee Ria:
‘Jij vonde ’t vet gaaf, hè moe?
Nou, ’t are jaar gane we zeker
weer nei zô’n Center Parcs toe.’
Tom Wester, Obdam
Skroiversgroep Hoogwoud