’n Grois dinkie
Skroivendevort
Gepubliceerd: 2 november 2022
Iemeslesten sprak ik ’n goeie vriendin. Ze wou zô graag d’r kamer behange. Oigenlek vond ze dat teugenopzienderswerk. Dat ik boôd ’r an dat sjouwtje met heur an te gaan.
Ze had wat kuuks bedocht. D’r moste allegaar endjes behang op ’n muurtje komme. Ze had wat behangstaleboeke op de kop tikt, deer ’t ien en aar uitzocht en in gnappe vierkante sneden.
Koeterdekoet begonne we te plakken. En… ’t zag ’r nag pittig uit ok; weerders wat aars!
Smiddes zee ze: ‘’k Hew zommaar last van muize in m’n bestek-laad, alliendig in die laad. Alles hew ’k neistreund en nerges benne keutels, allien deero!’
Effies keken en ja, ’oor, deer lage de keutels. Persies in ’t middenstuk van de laad. Ok nag ’n doekie wat anvreten was, vedder niks.
‘Moid, je moete om muizetarf, den bè-je d’r in ’n paar dage vanof.’
Daagsteran dat ’k weer bai d’r was, zee ze:
‘Je hadde geloik, ’oor, ze hewwe van de tarf eten!’
‘Volhouwe,’ zee ’k teugen d’r, ‘je kroige ze d’r mee weg!’
Nei ’n dag of wat dat ik weer bai d’r kwam, stond ze met grôte ouge in de keuken op me te wachten.
Bubberig zee ze: ‘Hai loit in de laad! Ik pak ’m niet, ’oor, dat moet jij doen!’
Ik dee de laad open en deer lag ie. Half onder de ovenwant kò-je alliendig z’n steert en nag ’n kloin flardje achterloif zien.
‘Geef moin effies wat krante en ’n plestieken zak,’ zee ik teugen d’r.
Met dat ik met de ovenwant ’n greep nei ’m dee, bewoog ie!
‘Hai doet ’t nag, ’oor.’
Met ’n gil vloog ze de gang op.
‘Nag wat krante en meer plestiek!’
Ik pakte de ovenwant zonder te koiken. Ik kneep en mepte nag wat harderder. Hai ging met want en al, extra krante d’r omheen frommeld in de plestieken zak, zô de groize bak in!
‘Nag ’n paar dage baivulle, ’oor, dat gifbakkie, ze benne nooit alliendig,’ zee ik nag teugen d’r.
Nôh, de muur behongen en ’t muisie vongen.
Best gaan!
Dick Visser, Nieuwe Niedorp
Lid van Skroiversgroep Langedijk