Mebieltje
Skroivendevort
Gepubliceerd: 22 mei 2024
‘Weet je, Piet,’ zee Greet lestleden,
‘dat hier ’n mebieltje loit?
Wie zou die vergeten weze?
’t Is ’n kriem al ben je ’m kwoit.’
Piet die pakte ’t mebieltje.
‘Koik,’ zee die, ‘hierzô staat Nel.’
‘Nôh,’ zee Greet, ‘den is ’t ’t beste
dat ik Nel maar effies bel.’
Greet die pakte heur mebieltje,
want zelf had zai ok zo’n zô’n ding.
Skrolde toen deur de ketakte,
wat vezelf puur rappig ging.
’t Mebieltje in Piets hande,
rinkelde inienen fel.
‘Gort,’ zee Piet, ‘da’s ok toevallig:
Nel wort beld, net dat jij bel.
Wie zou dat nou weze kenne?’
‘Ja, dat weet ik niet,’ zee Greet.
‘Neem ’m nou geloik toch op, jôh,
kom je ’t heêl gauw an de weet.’
Greet die werd inienen woizer
en dat Piet zee: ‘Ja, met Piet,’
riep ze in heur tillefoôntje:
‘Stommer span bestaat er niet!’
Tom Wester, Obdam
Lid van skroiversgroep Hougwoud