Herfstmaand
Skroivendevort
Gepubliceerd: 19 oktober 2022
Oktober
De maand oktober hiet de herfstmaand;
den hew ik ’t heêls niet nei me zin.
’t Loikt wel of de sjeu d’r uit is,
d’r zit gewoôn gien gang meer in.
Maar den kroig ik ’n tillefoôntje:
‘Moid, ik wul je weerders zien.
Ik hew je al zô’n toid niet sproken,
ben je aasens thuis meskien?’
En den gaan ik koffie zette,
pluk wat blompies in de tuin.
’t Loikt den wel of alles opfleurt,
’k voel de warmte in me kruin.
Van ’n aar kreeg ik ’n briefie:
‘Wat hew ’k hoord? Gien energie?
Zelle we deer wat an doen gaan?
Wat docht je van therapie?
Ken d’r ien ’t zontje draaie.
Met hokes-pokes toverspel,
naait die blaadjes an de boume.
’k Wed dat zus weer gloime zel.
Trane had ik in me ouge,
de zadoek kwam ’r an te pas.
Ik was hill’gaar warm van binnen
en bloid dat ’t oktober was.
Riet Wever-Appel, Waarland
Een gedichtje van Riet Wever-Appel. Zij was schrijfster van het eerste uur van skroifgroep Hoogwoud en is inmiddels overleden.
Haar dochter die ook Westfriese stukkies schrijft, stuurt wel eens iets van haar moeder naar Skroivendevort.