Zaagbekken
Ongeveer een maand geleden ben ik weer begonnen met wandelen. Iedere dag probeer ik 5 tot 8 kilometer te wandelen in en om Schagen. Mijn camera liet ik bewust thuis zodat ik niet om de paar meter stil zou komen te staan, als ik weer iets moois tegenkwam. Tot deze week ging het goed, natuurlijk zag ik onderweg wel mooie landschappen, wolken, regenbogen en andere prachtige onderwerpen die ik, als ik mijn camera bij mij zou hebben gehad, zou hebben gefotografeerd, maar echt heel erg miste ik mijn camera niet. Tot ik begin deze week twee Grote zaagbekken zag zwemmen in de sloot naast de Halerweg.
Ze hebben hun naam te danken aan hun lange rode smalle snavel met sterk gekromde punt en gezaagde randen. Door deze gezaagde randen kunnen glibberige visjes niet makkelijk ontsnappen. De vrouwtjes zijn grijs met bruin en hebben een roodbruine kop, mannetjes zijn wit met een zwarte rug en een groene kop. Met hun lichaamslengte van 58 tot 66 cm en een gewicht van 1,5 tot 2 kilo zijn het geen kleine eendachtige.

Boterbuik
De mannetjes worden vanwege hun gelige borst, ook wel Boterbuiken genoemd. Het zijn echte wintergasten, die het meest worden gezien tussen november en maart. Hun broedgronden bevinden zich in Scandinavië en Rusland en hier trekken ze dan ook in maart weer naartoe. Broedplaatsen bevinden zich aan meren en traag stromende rivieren in bosrijke gebieden. Ze hebben één legsel van 8 tot 12 eieren. De grote zaagbek heeft een voorkeur voor zoetwater en komt slechts zelden naar zout water toe. Anders dan zijn nauw verwante, de Middelste zaagbek die zoutwater prefereert.

Halerweg
Het ene jaar zie je ze vaker in Nederland dan het andere jaar en dit wordt bepaald door het winterweer. Als het zacht winterweer is in Noord-Europa dan komen er weinig Grote zaagbekken naar ons land. Strenge vorst daarentegen zorgt er voor dat vele duizenden naar ons land komen. Het merendeel van deze vogels vind je in het IJsselmeergebied. Als deze echter ook dichtvriest gaan ze op zoek naar andere water die nog open zijn of rivieren. Nu komen er de laatste jaren vaker waarnemingen bij mij binnen over dat er een Grote Zaagbek gezien is in de sloot van de Halerweg. Blijkbaar vinden ze hier voldoende vissen en beschutting om ieder jaar weer terug te keren. Zo ook dit jaar.

Oorzwammetjes
Omdat ik toch wel heel graag een foto van dit stelletje Grote zaagbekken wilde hebben, vertrok ik de volgende dag met een camera om mijn nek. Nu ik mijn camera bij mij had kon ik gelijk foto’s maken van het stammetje met witte oorzwammetjes die ik die week ervoor aan het Nespad had zien liggen. Van de onderkant zijn ze het moois, maar wat zijn ze toch klein. Als je het niet weet, dan kijk je er zo overheen.

Blauwe flits
Bij de Halerweg aangekomen zwemmen de zaagbekken nog steeds netjes in het begin van de sloot. Om de paar seconden duiken ze onder om een paar meter verder weer aan de oppervlakte te komen. Ze besteden bijna geen aandacht aan de vele mensen die langslopen. Hoeveel van deze voorbijlopende wandelaars zou hebben gezien waar ze net langs zijn gelopen? Ik maak snel een paar foto’s van een afstandje. Ze vinden het duidelijk niet leuk dat ik meer aandacht aan ze geef dan het grootste gros van de mensen die langsloopt. Als ik snel verder loop vliegt er nog een blauwe flits langs. Wat leuk, ik wist niet dat hier ook een ijsvogeltje zat. Het ijsvogeltje heeft echter vandaag geen zin om te poseren en vliegt de Oude vuilnisbelt in.
Aan de andere kant van de weg is inmiddels een prachtige regenboog verschenen boven de Westfriese Omringdijk. Morgen toch maar weer mijn camera meenemen. Wat is de gemeente Schagen toch mooi!